برآوردن
حاجت مؤمن ، امر بسیار مهمى است ، به طورى که ائمه بزرگوار علیهمالسلام
گاهى براى اداى حاجت یک نیازمند حاضر به قطع طواف بودند . امام صادق
علیهالسلام براى قضاى حاجت یک مؤمن ، به ابان بن تغلب دستور قطع طواف داد و
فرمود : ثواب قضاى حاجت مؤمن از ثواب هفتاد طواف برتر است .
راوى
مىگوید : سالى براى حج آماده شدم ، خدمت حضرت صادق علیهالسلامرسیدم .
فرمود : قصد کجا دارى ؟ گفتم : حج . فرمود : مىدانى براى حاجى چه اندازه
از ثواب است ؟
عرضه داشتم : نمىدانم برایم بگو . فرمود : هرگاه عبد هفت
مرتبه خانه را طواف کند و دو رکعت نماز به جاى آورد و صفا و مروه را سعى
کند ، خداوند بزرگ شش هزار حسنه به او عنایت مىکند و شش هزار سیئه از او
محو مىنماید و شش هزار درجه به او مىافزاید و شش هزار حاجت از او روا
مىکند ، آن هم حاجت دنیا و آخرت . عرض کردم : فدایت شوم ، خیلى ثواب است .
فرمود : به ثواب بیشتر از این تو را خبر دهم ؟ عرض کردم : آرى . فرمود :
قضاى حاجت انسان مؤمنى بالاتر از حج و حج و حج و خلاصه تا ده برابر حج است
!! قالَ رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله : مَنْ سَرَّ مُؤْمِنا سَرَّنی
وَمَنْ سَرَّنی فَقَدْ سَرَّ اللّهَ .
پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله
فرمود : هرکس مؤمنى را خوشحال کند ، مرا خوشحال کرده و هرکه مرا خوشحال کند
، خدا را خوشحال کرده است .
امام صادق علیهالسلام فرمود : هرکس بر
مؤمنى سرور وارد کند ( کنایه از اینکه او را از گرفتارى نجات دهد ، قرضش
را ادا کند ، به عیادتش برود ، حاجتش را روا نماید ) ، خداوند ، عمل او را
مجسم کند تا وقت مرگش به او بگوید : اى دوست خدا ! بشارت باد تو را به
کرامت و رضوان الهى . این عمل مجسم با او هست تا داخل قبر شود ، باز همان
بشارت را بدهد چون به محشر درآید ، باز هم همان بشارت را بدهد و در هر هولى
با او هست و همان بشارت را مىدهد ؛ مؤمن از این چهره بشارت دهنده مىپرسد
: کیستى ؟
پاسخ مىدهد : سرورى هستم که براى فلان کس آوردى
عَنْ أبی
عَبْدِاللّه علیهالسلام قالَ : مِنْ أَحَبِّ الأَعْمالِ إلَى اللّهِ
عَزَّ وَجَلَّ إدْخالُ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ : إشْباعُ جَوْعَتِهِ
أَوْ تَنْفیسُ کُرْبَتِهِ أَوْ قَضاءُ دَیْنِهِ . از امام صادق علیهالسلام
است : محبوب ترین عمل نزد حضرت حق وارد کردن خوشحالى به مؤمنى است ، سیر
کردن گرسنگیش ، رفع غصه و رنجش ، قضاى دین و قرضش .
انبیا و اولیا شامخ
الهى و خلاصه تربیتشدگان مکتب الهى جهت حل مشکل مردم و قضاى حاجت مؤمنان و
رفع سختى و رنج از زندگى دیگران سر از پا نمىشناختند .