راهیان ولایت معرفت سرا(علوی)

تشریحی ...عرفان فی الله علوی

راهیان ولایت معرفت سرا(علوی)

تشریحی ...عرفان فی الله علوی

نگاهی کوتاه به فتنه ها و ریشه آن در آخر الزمان (حضرت مهدی قائم (

نگاهی کوتاه به فتنه ها و ریشه آن در آخر الزمان (حضرت مهدی قائم (عج ا...)وخروج سید خراسانی یا سید حسنی ونقش ایرانیان و...

در آ یین اسلام ظهور مصلح بزرگ در آخر الزمان و در شرایطی که بشر در آتش ظلم و فساد می سوزد، امری مسلّم است. در این میان مذهب شیعه از ظهور حضرت مهدی(عج) تفسیر روشنی ارائه داده و برای آن نشانه هایی را تحت عنوان "علائم ظهور" بیان کرده است.

تحقق هر یک از این نشانه ها نویدی برای نزدیکی ظهور حضرت قائم(عج) است، به گونه‌ای که با تحقق همة آن ها و به دنبال وقوع آخرین نشانه، حضرت مهدی(عج) ظهور خواهد کرد.

بنابراین پدیدار شدن یک یا چند نشانه، از مجموعة‌ نشانه های ظهور چیزی به جز نزدیک تر شدن ظهور را نمی رساند. ناگفته نماند که شناخت دقیق تمام علائم ظهور از جهت مصداقی مشکل است، پس هیچ گاه نمی توان ادعا کرد که تمام علائم ظهور تحقق یافته است اما به طور قطع در تاریخ معیّنی حضرت مهدی(عج) ظهور خواهد کرد.

بر اساس روایات علائم ظهور به دو دسته تقسیم می شوند:

الف) علائم حتمی؛ علامت هایی هستند که بدون تردید پیش از ظهور حضرت مهدی(عج) تحقق می یابد، همانند:فراگیر شدن ظلم و فساد و خروج سفیانی و دجال.

ب) علائم غیر حتمی، علامت هایی که ممکن است پیش از ظهور محقّق شوند و ممکن است محقّق نشوند؛ روایات در این موارد صراحت ندارد....................

بر اساس روایات علائم ظهور به دو دسته تقسیم می شوند:

ب) علائم غیر حتمی، علامت هایی که ممکن است پیش از ظهور محقّق شوند و ممکن است محقّق نشوند؛ روایات در این موارد صراحت ندارد.

بررسی مواردی که در پرسش آمده:

الف) خروج طالقانی:واژه "طالقانی" تحت عنوان یکی از خروج کنندگان پیش از ظهور مهدی آل محمّد(عج)، در روایات نیامده یا حداقل ما ندیدیم، آری در این زمینه آمده است:اشخاصی از طالقان که آمار آنان به بیست و چهار نفر می رسد،‌ جزء یاران حضرت مهدی(عج) خواهند بود.

ب) خروج قمی:واژه "قمی" به عنوان یکی از کسانی که پیش از ظهور حضرت حجّت خروج خواهد کرد، در روایات دیده نمی شود؛ البته حدیثی به حضرت‌موسی‌بن‌جعفر(ع) نسبت داده شده که برخی، محتویات آن را با انقلاب اسلامی ایران و رهبری حضرت امام خمینی تطبیق داده اند.

متن روایت بدین شرح است:"مردی از اهل قم مردم را به راه حق فرا می خواند.

مردمی همانند تکه های محکم آهن که بادهای تند آنان را نمی لرزاند و از جنگ خسته نمی شوند و ترس به خود راه نمی دهند، گرد او جمع می شوند و به خدا توکّل می کنند".

ج) خروج خراسانی:در روایات خروج "خراسانی" به عنوان یکی از علائم ظهور وارد شده، اما او کیست و دارای چه ویژگی هایی می باشد؟مطلب قابل توجهی در اختیار نیست؛ فقط در چند روایت به نحو اجمال از خراسانی و خروج او یاد شده است؛ از جمله:

1ـ امام باقر(ع) فرمود:"به ناچار بنی فلان مدتی حکومت می کنند، پس از چندی میان آنان اختلاف می افتد و جمع آنان از هم می پاشد، آن گاه خراسانی و سفیانی،‌ یکی از مشرق و دیگری از مغرب بر آنان خروج می کنند و همه را از میان بر می دارند و حتی یک نفر از آنان باقی نمی مانند"؛ البته احتمال دارد که مقصود امام دولت عباسیان باشد.

2ـ از امام باقر و صادق(ع) روایت شده است که:"خروج خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز خواهد بود".

د) سیّد حسنی یا حسینی:این عنوان نیز یکی از عناوین مبهم میان علائم ظهور است و تطبیق آن بر مصداقی خاص همانند مقام معظم رهبری(مدّظله العالی) امر روشنی نیست.

امام باقر(ع) در ضمن حدیثی که در بیان علائم آخر الزمان حضرت مهدی قائم (عج ا...) و نزدیکی ظهور حضرت حجّت(ع) است، فرمود:"کشته شدن جوانی از آل محمّد(ع) بین برکن و مقام که نام او "محمد بن الحسن نفس زکیّه" است". از حضرت صادق(ع) نیز روایت شده است:"بین قام حضرت قائم(ع) و قتل نفس زکیّه فقط پانزده روز فاصله است".

مفاد این گونه روایات این است که:سید حتی هنوز نیامده و قتل او باید در نزدیکی های ظهور حضرت مهدی(عج) باشد.

ه‍ )وقوع یا عدم وقوع علائم حتمیّه و غیر حتمیّه.

شماری از حوادث اتفاق افتاده که به نظر می رسد جزء علائم ظهور باشند. آن حوادث عبارتند از:اختلاف میان امت اسلام، انقراض بنی عباس و از هم پاشیدگی حکومت آنان، جنگ‌های صلیبی، به راه افتادن پرچم های سیاه از ناحیة خراسان، خروج مغربی از مصر و تشکیل دولت فاطمیان، رها شدن کشورهای عربی از قید استعمار، بسته شدن پل روی دجله بین بغداد و کرخ و ... .

توجه به چند نکته لازم است:

1ـ روشن نست که حوادث روی داده، همان حوادثی باشد که در روایات آمده است.

2ـ خبر از وقوع امثال این حوادث بدین معنا نیست که نشانه های حتمی ظهورند، بلکه همه یا بیشتر آنها، صرفاً رخدادهایی هستند که معصومان(ع) از وقوع آن ها خبر داده اند.

3ـ بخشی از علائم حتمیّه همانند:خروج سفیانی، دجّال و صیحة آسمانی از علائم حتمیّه هستند که هنوز واقع نشده اند.

سید قمی مردی ازقم مردم رابه حق فرا می خواند.

امام کاظم (ع):مردی از قم مردم رابه حق فرا می خواند وگروهی استوار

چون پاره های آهن پیرامون او گرد می آیند.

مردی بنام شعیب بن صالح است که با لشکریان سفیانی می جنگد و آنها را شکست میدهد ) را میبینیم مردی با این خصوصیات:

جوانی گندمگون ولاغر دارای محاسنی کم پشت ،صاحب بصیرت و یقین اراده ای استوار وجنگ آوری ممتاز وشکست ناپذیربرخی احادیث اورااهل سمرقند می دانند وبرخی اهل ری .البته دراحادیث وقتی صحبت ازری یا قم یا سمرقند.

در روایتی فاصله بین خروج شعیب یا صالح تا ظهور ۷۲ ماه هست یعنی شش سال.

نشانه های ظهور فتنه ای شدیدتر از فتنه دجال علایم ظهور

امام رضا(ع) می فرمایند: در آخر الزمان میان شیعیان ما خطری پیش می آید که این خطر، فتنه اش از دجال شدید تر است. حال شما بروید روایات مربوط به دجال را ببینید که چه طور مردم را فریب می دهد، دجالی که با ظهور حضرت سقوط خواهد کرد، دجالی که به عنوان یکی از دشمنان جدی حضرت و یکی از موانع ظهور حضرت مطرح است، دجالی که عبور از فریب های او تنها راه رسیدن به فرج است؛ امام رضا(ع) خیلی صریح می فرمایند خطر این فتنه از فتنه دجال برای شیعیان بالاتر است.

امیر المومنین علی علیه السلام درباره یاران دجال روایتی وجود دارد مبنی بر اینکه یکی از نشانه های اصحاب و یاران دجال ، علامت و یا پوششی سبز است که آن را نماد خود می دانند، با توجه به ماهیت فریبکار و حیله گر دجال باید گفت به احتمال زیاد دجال و یاران وی، برای فریب مردم از این نماد و نشانه اهل بیت (ع) استفاده خواهند کرد.(بحار الانوار جلد 13 ))سید خراسانی

جابر از امام باقر (ع)روایت می کند: ((یخرج شاب من بنی هاشم بکفه الیمنی و باتی من خراسان برایات سود بین یدیه شعیب بن صالح یقاتل اصحاب السفیانی فیهز مهم)) الملاحم و الفتن ص52 باب

جوانی از بنی هاشم (سید) از خراسان با پرچم های سیاه قیام می کندکه در کف دست راست او خالی(علامتی)است و پیشاپیش او مردی بنام شعیب بن صالح است که با لشکریان سفیانی می جنگد و آنها را شکست میدهد

تا آن جایی که بزرگان فرموده اند وما نیز بر اثر مطالعات و جلسات مذهبی اطلاع پیدا نموده و داریم و از طرفی در کتاب های مستند مربوطه خوانده ایم .دو نفر سیّد از علایم ظهور شمرده بر شده اند: 1 پسر جوانی از آل محمد که کنار کعبه ، بین رکن و مقام حضرت ابراهیم. 2 سیّدی حسنی ، که شاید از فرزندان حضرت امام مجتبی (ع)باشد. این سیّد بزرگوار از دیلم (قسمتی از گیلان ومازندان قدیم ) و قزوین خروج می کند و جمعین زیادی او را یاری می نمایند، خصوصاً مردان شجاع و دلیری از طالقان .

آنان کم کم شهرها را یکی پس از دیگری فتح کرده و از لوث وجود ظالمان و فساق و ناپاکان پاک نموده و واردشهر کوفه می شوند. پس از ورود به کوفه به او خبر می دهند حضرت امام زمان (ع)ظهور کرده و از مدینه وارد کوفه شده اند. سیّد حسنی به اتفاق اصحاب خود، خدمت حضرت می رسند و با او بیعت می نمایند.(1)

امّا این که فعلاً ساکن شهر مقدس قم هستند، شایعه است و می خواهند بدین وسیله عقاید مردم را سست کنند.مطمئن باشید به این زودی نه سید حسنی خروج می کند و نه امام زمان ظهور می نماید.

(پـاورقی 1.محدث قمی ، منتهی الآمال ، ج 2 ص 337 با تلخیص .

ائمه اطهار(ع) روز ظهور امام زمان(ع) و روز قیامت را می دانند؟

آگاهی از روز ظهور امام زمان(عج) و زمان برپایی قیامت مخصوص خداوند است و احدی غیر از خدا از زمان وقوع این دو حادثة عظیم اطلاع ندارد.

قرآن خطاب به پیامبر اسلام (ص) می فرماید:"مردم از تو دربارة (زمان قیام) قیامت سؤال می کنند،‌ بگو:علم آن تنها نزد خدا است، و چه می دانی شاید قیامت نزدیک باشد".

حضرت صادق(ع) فرمود:"حضرت عیسی(ع) به جبرئیل گفت:قیامت کی است؟جبرئیل بخش کرد،‌ پس از بهوش آمدن گفت:نمی دانم. در این خصوص من از تو آگاه تر نیستم".

امام حسن(ع) گوید:"از جدم رسول خدا(ص) سؤال کردم که قائم اهل بیت(امام زمان(ع)) کی قیام می کند، فرمود:حسنم!روز ظهور (مهدی موعود) شیه روز قیامت است که ناگهان بر پا می شود".

فضیل گوید:از حضرت امام باقر(ع) در مورد وقت و زمان ظهور امام زمان(ع) پرسش کردم حضرت سه مرتبه فرمود:"کسانی که برای این امر وقت تعیین کنند، دروغ گویند".

امام زمان (ع)چه مو قع ظهور می کند؟

بنابر مصالحی ، زمان ظهور امام زمان (ع) مشخص نشده است و هیچ کس جز خداوند از وقت دقیق آن آگاه نیست . با این که اصحاب از امامان 7در این مورد سؤال می کردند، ولی آنان از مشخص کردن وقت ظهور خودداری می کردند،تاجایی که وقتی از امام باقر(ع) می پرسد آیا برای ظهور وقتی معیّن شده است ، امام (ع) سه بار می فرماید:(1)

در روایت دیگری آن حضرت می فرماید:از پیامبر(ص)همین مطلب پرسیده شد، حضرت فرمود:مَثَل ظهور مهدی (ع) همچون برپایی قیامت است (کسی جزخدا از وقت آن آگاه نیست ) مهدی نمی آید مگر ناگهانی .(2)

البته در روایات نشانه های ظهور ذکر شده است که آن هم به معنای تعیین دقیق وقت ظهور نیست .

(پـاورقی 1.بحارالانوار، ج 52 ص 103

(پـاورقی 2.همان ، ج 36 ص 391

و از طرف دیگرقیامت‌، به یک اعتبار همیشه در حال نزدیک شدن است‌. قرآن کریم هم می‌فرماید:اقتربت الساعة‌. اما «قیامت‌» و «ظهور» دو مقوله‌اند و چنین نیست که ظهور، مقدمة قیامت باشد. از اسناد معتبر برمی‌آید که ائمه (:) پس از ظهور و در طول حکومت حضرت حجت (ع) رجعت می‌کنند ویکی پس از دیگری در دوره‌های نسبتاً طولانی‌، بر تمامی جهان حکم‌فرمایی می‌کنند و قیامت پس از سالیان دراز برپا می‌گردد.

کسانی هم که برای آن حضرت و فرج پرخیر و برکتش دعا می‌کنند، می‌دانند که بهترین زندگی در زمان ظهور مولا حجة‌بن‌الحسن (ع) خواهد بود.

در این خصوص می‌توانید به کتاب «عصر ظهور» به قلم آقای علی کورانی و مکیال‌المکارم مراجعه فرمایید.

بیان نشانه های متعدد حضرت مهدی قائم (عج ا...)

در روایات برای حضرت مهدی قائم (عج ا...)) نشانه های متعددی بیان شده است.(1) برخی نشانه‌ها، علائم حتمی ظهور حضرت است؛ یعنی هر گاه این نشانه ها محقق شد، ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)قطعی است. برخی از علائم ، نشان های غیر حتمی است که علاوه بر تحقق این نشانه شرایط و عوامل دیگر در تحقق ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)لازم است.

روایاتی که نشانه های ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)را بیان کرده اند، به دو دستة صحیح و قابل استناد، یا روایات مجعول و ضعیف و غیر قابل استناد تقسیم می شوند.

روایاتی که قابل استناد بوده و در صدد بیان نشان های حتمی ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)هستند، ظهور امام را منوط به تحقق نشانه های حتمی نموده که معنای آن این است که بین ظهور امام زمان(ع) و تحقق نشانه ها رابطه بوده و بدون تحقق آن شرایط و علائم امام ظهور نمی کند.

اگر حضرت بدون نشانه های حتمی ظهور می کرد. معصومان(ع) نشانه را به عنوان علائم ظهور امام (ع) بیان نمی کردند، زیرا در این صورت، بیان علائم لغو خواهد بود، که لغویت با سنت معصومان همخوانی ندارد. بر این اساس نمی توان گفت:بدون تحقق نشانه های حتمی ، امام (ع) ظهور می کند.

در میان نشانه ها شماری از آنها به عنوان "علائم حتمی ظهور" یاد شده اند.

منظور از نشانه های حتمی ، آن است که پدیدار شدن آن ها ، بدون قید و شرطی، قطعی و الزامی می‌خواهد بود، به گونه ای که تا آن ها واقع نگردند، حضرت مهدی (ع) ظاهر نخواهد شد.

اگر کسی پیش از واقع شدن نشانه های حتمی، ادعای ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)را بکند، ادعایی نادرست است.(2)

برخی از روایات ضعیف و مجعول، نشانه های ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)را بیان کرده و تحقق ظهور امام را منوط به تحقق آن نموده اند. مرحوم علامه مجلسی در ذیل یکی از این احادیث می نویسد:" این روایت را ، با آن که متن آن تغییر یافته و اشتباه دارد و سند آن، به بدترین خلق خدا، عمر بن سعد ـ که لعنت خدا بر او باد ـ منتهی می گردد، آوردم، زیرا در برگیرندة اخباری از حضرت مهدی(ع) است، تا آن که اتفاق مخالف و موافق در مورد وی دانسته گردد."(3) بر این اساس اگر امام زمان(ع) بدون تحقق نشانه هایی که در این دسته روایات بیان شده است، ظهور کند، بدان معنا نیست که حضرت بدون تحقق این نشانه ها ظهور نموده است، زیرا این نشانه اصولاً از علایم ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...) نبوده است، تا تحقق و عدم تحقق ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)منوط به آن ها باشد.

از سوی دیگر اگر حضرت مهدی قائم (عج ا...)با تحقق این دسته از علایم ظهور نمود، باز نمی توان گفت بین ظهور امام و این نشانه ها ارتباط وجود دارد و اصولاً این نشانه از علائم ظهور حضرت نبوده اند.

در برخی روایات، از تعیین وقت ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)نهی شده است.(4) و کسانی که وقت ظهور آن حضرت را تعیین نموده اند، کذاب خوانده شده اند. امام باقر(ع) فرمود:"کذب الوقاتون" . (5) وقت قیام و خروج امام معلوم نیست.(6)

از این دسته روایات استفاده می شود ظهور و عدم ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)از اسرار الهی بوده و توسط خداوند تعیین می شود، و مانند علم به قیامت، منحصر به خداوند دانسته شده است. از این رو دقیقاً نمی توان گفت حضرت کِی و با چه شرایطی ظهور می کند. ممکن است خداوند صلاح دانسته، غیبت حضرت را به رغم فراهم شدن شرایط به تأخیر اندازد. از سوی دیگر ممکن است به رغم آن که شرایط فراهم نشده، خداوند در ظهور حضرت تعجیل کند. از ظاهر روایات استفاده می شود ، آن است که ظهور حضرت منوط به تحقق نشانه‌‌‌‌‌ ها است.

1. بحارالانوار، ج 52 ، ص 180 به بعد؛ ارشاد مفید، ج2 ، ص 366.

2. مجله حوزه ، ویژه امام زمان(ع) ، ش 70ـ 71 ، ص 240، با تلخیص.

3. همان، ص 234، با تلخیص.

4. صافی گلپایگانی ، منتخب الأثر ، ص 573.

5. بحارالأنوار، ج 52، ص 103.

6. شیخ طوسی ،کتاب الغیبهْْ، ص 425.

نشانه های ظهورحضرت حضرت مهدی قائم (عج ا...)

در منابع دینی نشانه های متعددی به عنوان علائم ظهور حضرت مهدی قائم (عج ا...)ذکر شده است. ما در این جا به نشانه هایی که به عنوان علامت های حتمی مطرح شده اند اشاره می کنیم:

1:خروج سفیانی؛ پیش از قیام قائم(ع) مردی از نسل ابوسفیان در منطقة شام خروج می کند و با تظاهر به دین داری، گروه زیادی از مسلمانان را می فریبد و به دور خود جمع می کند.

2_ خسف در بیداء؛ سفیانی آن گاه که از ظهور حضرت مهدی(ع) باخبر می گردد، با سپاهی عظیم به جنگ حضرت می رود، و در منطقة بیداء بین مکه و مدینه با سپاه امام برخورد می کند. به امر خدا همة لشکریان وی به جز چند نفر در زمین فرو می روند و هلاک می شوند.

3_خروج دجال؛ دجال فردی است که در آخر الزمان و پیش از قیام حضرت بقیه الله (ع) خروج می کند و ریاست یهودی ها را به دست می گیرد و با انجام کارهای غیر عادی و شگفت انگیز، جمع زیادی را می فریبد، و سرانجام به دست عیسی مسیح(ع) در کنار دروازة "لد" در منطقة شام به هلاکت می رسد.

4_ خروج یمانی؛ سرداری از یمن قیام می کند و مردم را به حق و عدل دعوت می کند.

5_ قتل نفس زکیه؛ فرد بی گناه و پاک از اولاد امام حسین مجتبی(ع) در آستانة ظهور حضرت حجت(ع) که گویا مخلصانه در راه قیام و انقلاب مهدی(ع) می کوشد، در مکه بین رکن و مقام حضرت ابراهیم کشته می شود.

6_ صحیحه آسمانی؛ در آستانة ظهور امام (ع) صدایی از آسمان شنیده می شود، به گونه ای که همة مردم روی کرة زمین، در شرق و غرب آن را می شنوند و به خود می آیند. محتوای پیام آسمانی، دعوت به حق و بیعت با حضرت مهدی(ع) است.

7_ خسوف و کسوف؛ از نشانه های ظهور، خورشید گرفتگی در آخر یا اوّل همان ماه است. امام باقر(ع) فرمود:"دو نشانة پیش از قیام مهدی(ع) پدید خواهد آمد که از مان هبوط آدم(ع) در زمین بی سابقه است:گرفتن خورشید نیمة ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر ماه".4

4 شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ص 493؛ مجله حوزه، سال 70 - 71، مهر - دی 1374، ص 248 - 270.و یکی یکی از نشانه های ظهور امام زمان(ع) خسف در "بیداء" است. واژة خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است.[2] و بیداء نام سرزمینی است بین مکه و مدینه.

ظاهراً مقصود از خسف در بیداء آن است که پس از این که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی (ع) عازم مکه می شود و در بین مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است،‌ به گونة اعجاز به امرا خداوند در دل زمین فرو می روند.[3] این حادثه در بسیاری از روایات شیعی و سنی به عنوان نشانه های ظهور بیان شده و در شماری از آن ها به حتمی بودن آن تأکیده شده است.[4]

امام علی(ع) فرمود:"مردی از خاندان من در سرزمین حرم قیام می کند،‌ چون خبر ظهور وی به سفیانی می رسد، وی سپاهی از لشکریان خود را برای جنگ به سوی او می فرستد،‌ ولی سپاه [مهدی] آنان را شکست می دهد، آن گاه سفیانی با لشکریان خود به جنگ وی می روند و چون از سرزمین بیداء می گذرند،‌ در زمین فرو می روند و جز یک نفر، که خبر آنان را می آورد،‌ همگی هلاک می شوند".[5]

بیان این نکته ضروری است:گرچه حادثة خسف در منطقة بیداء و در خصوص لشکر سفیانی واقع می شود، ولی در برخی روایات،‌ غیر از خسف در بیداء از خسف در مشرق و مغرب نیز یاد شده است[6] و این حکایت از آن دارد که در سایر جاهای دیگر نیز چنین حوادثی رخ می دهد و به عنایت خداوند دشمنان مهدی (ع) بدین وسیله نابود می گردند.

[2]لسان العرب،‌ ج 9، ص 67.

[3]مجلة حوزه، ویژه نامه امام زمان، ص 253.

[4]همان.

[5]تاریخ غیبت کبری، ص 521، نقل از مجلة‌حوزه، ویژه نامه امام زمان(ع)، ص253 - 254.

[6]صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص 442 - 445.

علایم زمان ظهور

تعیین‌ وقت‌ ظهور به‌ دو صورت‌ است‌:

1. کسی‌ ادعا کند که‌ امام‌(ع‌) در فلان‌ روز یا فلان‌ ماه‌ یا فلان‌ سال‌ ظهورمی‌کند. مشخص‌ کردن‌ وقت‌ ظهور به‌ این‌ صورت‌ درست‌ نیست‌ و منظور امام‌زمان‌(ع‌) هم‌ که‌ فرموده‌اند:«کسانی‌ که‌ برای‌ ظهور وقت‌ تعیین‌ می‌کنند دروغ‌گوهستند» تعیین‌ وقت‌ ظهور به‌ این‌ شکل‌ بوده‌ است‌.

2. ذکر علایم‌ ظهور؛ یعنی‌، این‌ که‌ کسی‌ بگوید با توجه‌ به‌ علایمی‌ که‌ درروایات‌ آمده‌ است‌ و برخی‌ از آن‌ علایم‌ به‌ وقوع‌ پیوسته‌؛ پس‌ ظهور نزدیک‌است‌؛ اما این‌ که‌ ظهور چه‌ زمانی‌ است‌ یک‌ سال‌ دیگر یا ده‌ سال‌ دیگر یا پنجاه‌سال‌ و یا... معلوم‌ نیست‌. چنین‌ سخنی‌ اشکالی‌ ندارد؛ زیرا در روایاتی‌ که‌ ازامامان‌ معصوم‌(ع‌) نقل‌ شده‌ علایمی‌ را برای‌ ظهور نقل‌ کرده‌اند و خود ائمه‌(ع‌)فرموده‌اند وقتی‌ این‌ علایم‌ اتفاق‌ افتاد، ظهور نزدیک‌ است‌. پس‌ اگر علمامی‌گویند ظهور نزدیک‌ است‌ از خودشان‌ چیزی‌ نمی‌گویند بلکه‌ بر اساس‌روایاتی‌ که‌ از امامان‌ معصوم‌(ع‌) رسیده‌، سخن‌ می‌گویند.

زمان ظهور امام زمان ( عج)

ظهور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود و ترقب و انتظارفرج درآن روز بیشتر از روزهای دیگر است ،چنانچه در پاره ای از اخبار تصریح به آن و در زیارت مختصه به آن جناب است در روز جمعه که {یا مولای یا صاحب الزمان صلوات الله علیک و علی آل بیتک هذایوم جمعه و هو یومک المتوقع فیه ظهورک و الفرج فیه المؤمنین علی یدیک } تا آخر آنچه بیاید.

یعنی؛« ای آقای من ای صاحب الزمان که درود خداوند بر تو و بر آل بیت تو، این روز جمعه است و آن روز تو است که انتظار کشیده می شود و در آن ظهور تو و فرج مؤمنین بر دست جناب تو و من ای آقای من در آن میهمان تو هستم و پناه آورده به تو ای آقای من!کریمی و از اولاد بزرگواران و مأموری به پناه دادن پس مرا مهمانی کن و پناه ده .

بلکه عید بودن روز جمعه و شمردن آن را یکی ازعیدهای چهارگانه حقیقتا به جهت آن روز شریف است

منابع :

1- سیمای آفتاب ، حبیب الله طاهری

2- نشانه های ظهور ، محمد خادمی شیرازی

3- سیمای مصلح جهان ، مراد فیضی

4- ارتباط معنوی با حضرت مهدی ، حسین گنجی

النهایه نکته مهم :

به جهاتی نباید خبر از وقت ظهور داد:

1 - در هیچ روایتی به وقت دقیق وحتی غیر دقیق ظهور اشاره نشده است.

2 - از آنجا که زمان ظهور ممکن است به جهت شرایطی تغییر پیدا کند وبه تعبیری متعلق "بداء" واقع شود وما از آن اطلاعی نداشته باشیم، لذا نباید از زمان ظهور خبر دهیم، گر چه انسان ممکن است از راه‏های غیر عادی به یک پرده از قضایا علم حاصل نماید.

3 - گاهی با برخی از خبرها نسبت به ظهور که در خارج هم تحقق نیافته است مردم به اصل ظهور بدبین می‏شوند واصل واقعه از دید آنان بی اعتبار می‏گردد.

4 - برخی از روایات، از توقیت و معین کردن وقت ظهور نهی نموده‏اند.

شخصیتهای ایرانی و یاران درفش های سیاه

پیامبر اسلام (ص):نباید به فتنه‌ها بدبین بود چراکه فتنه در اخرالزمان منافق را نابود میکند .

امیرالمومنین امام علی(ع) می فرماید: در آخر الزمان شیعیان ما این طور می شوند، همانند یک انبار آرد یا گندم یا جو که این انبار را آفت بزند؛ صاحب انبار این ها را بیرون می آورد و آن قسمت هایش را که آفت زده دور می ریزد و بقیه را داخل انبار قرار می دهد و این کار آنقدر ادامه پیدا می کند و استمرار پیدا می کند تا جایی که به اندازه چند لقمه غذا بیشتر از آن باقی نمی ماند. ریزش در زمان ظهور یک مسئله جدی است و جز با بصیرت و از خودگذشتگی فوق العاده نمی توان از فتنه های آخرالزمان عبور و برای نائب امام زمان(عج) سربازی کرد. نتیجه این فتنه این است که دوست و دشمن گم می شوند.

ریشه فتنه

امام رضا علیه‌السلام ابتدا به ادعای مودت اهل بیت از سوی فتنه‌گران بدتر از دجال، اشاره می‌کنند. چون ظاهرسازی آن‌ها- در حالی که در پشت پرده با دشمنان دوستی می‌کنند- حقایق را بر کسانی که ولایت نسبت به دوستان و برائت از دشمنان را معیار نمی‌گیرند، می‌پوشاند. در چنین شرایطی، فضای فتنه به وجود می‌آید و دیگر مؤمن از منافق تشخیص داده نمی‌شود؛ زیرا منافقان خود را مصلح دلسوز می‌نمایاند. "

بنابراین دوستی با دشمنان که مبنای آن اعتماد به دشمن است، یکی از علل بروز فتنه- یعنی غبارآلود شدن فضای اذهان عمومی- است.

اگر در جبهه‌ى جنگ راه را ندانیم و نقشه‌خوانى بلد نباشیم، ممکن است در محاصره‌ی دشمن قرار گیریم. در این شرایط تنها یک قطب‌نما می‌تواند به داد انسان برسد. در زندگىِ پیچیده‌ى اجتماعىِ امروز، می‌توان نام این قطب‌نما را بصیرت گذاشت

امام باقر(ع) فرمودند:

جوانی از نسل هاشم که در دست راست وی خالی هست از طرف خراسان با پرچمهای سیاه خروج می کند فرمانده لشکر او شعیب بن صالح است و او با لشکر سفیانی نبرد کرده و آنان را متلاشی می نماید. (ملاحم ابن طاوس، ص 77; عقد الدرر، ص 128، باب 5‏)

اندک زمانی پیش از ظهور در بین ایرانیان دو شخصیت، با عنوان سید خراسانی یا سید حسنی به عنوان رهبر سیاسی (غیبت طوسی ص278 ) و شعیب بن صالح به عنوان رهبر نظامی که جوانی گندم گون است، از اهالی ری (تهران) یا سمرقند که به سمت فرماندهی کل قواء نائل می گردد (بحارالانوار ج53/ ص60). ایرانیان تحت رهبری این دو فرد نقش مهمی را در امر ظهور ایفا می کنند.

یاران درفش های سیاه که ایرانیان می باشند از نخستین زمینه سازان ظهور بشمار می آیند که مدتی قبل از حرکت سفیانی ظاهر می شوند و همزمان با سفیانی خروج می کنند، رهبری آنان را سید خراسانی و فرماندهی نیروهایشان را شعیب ابن صالح بر عهده می گیرند و در جایی گفته شده که خروج آنها نزدیک خروج سفیانی است و برخی گفته اند که شش سال قبل از سفیانی خروج می کنند.

در روایات داریم که حکومت ایران به چند مرحله تقسیم می شود.

در مرحله اول که آغاز نهضت ظهور می باشد شخصی از قم قیام می کند (بحارالانوار ج60 / ص216).

در مرحله دوم ایران وارد جنگ طولانی می شود (بحارالانوار ج51 / ص83).

در مرحله سوم خروج سید خراسانی و شعیب بن صالح صورت می گیرد (بحارالانوار ج52 / ص217).

در مرحله چهارم سپردن پرچم اسلام به دست مبارک قائم آل محمد(ص).

انقلاب جمهوری اسلامی ایران که به رهبری امام خمینی(ره) درسال 1357 به پیروزی رسید که احتمالا گواه این مطلب است که ایران مرحله اول را طی کرده و اما مرحله دوم، احتمال دارد اشاره به جنگ ایران و عراق داشته باشد ولی چون به مدت طولانی اشاره دارد ممکن است که درگیری بین ایران و شیطان بزرگ آمریکا باشد.

در خصوص مرحله سوم و چهارم در برخی روایات که از محمد بن حنیفه نقل شده است آمده که مرحله خروج خراسانی و شعیب تا زمان ظهور حضرت تقریبا حدود شش سال (هفتاد و دو ماه) طول خواهد کشید (نسخه خطی ابن حماد / ص84،74).

ولیکن آنچه که مهم و حائز اهمیت است سخن امام محمد باقر(ع) و امام جعفرصادق(ع) است که فرمودند:

خروج سفیانی، یمنی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز می باشد (بحارالانوار ج52/ ص210،232 )، یعنی حدود نه ماه قبل از ظهور.

تحقیق وتهیه و تنظیم : سید خلیل شاکری(شاکر سردرود)استفاده از مطالب وبلاگ بدون درج منبع شرعا حرام و به استناد قانون حق کپی رایت و حقوق مولفین ممنوع بوده و قابل پیگرد قضائی می باشد.

سیدخلیل شاکری سردرود؛شاکرسردرود؛ا جمعه 20 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 00:08