چند حدیث منتخب و برگزیده ازحضرت امام حسین (ع)ثارالله(احادیث)
حدیث شماره 1
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
چگونه با چیزى که خود در وجودش نیازمند توست، براى وجود تو دلیل آورده شود؟
آیا چیزى هست که آشکارتر از تو باشد تا وسیله آشکار کردن تو باشد؟ کى پنهانى تا
نیازمند دلیلى باشى که بر تو دلالت کند؟ و کى دورى تا آثارت وسیله رسیدن به تو
باشند؟ کور باد آن چشمى که تو را مراقب و نگهبان خود نبیند.
( دعاى عرفه، بحار الانوار، ج 98، ص 226)..............
چند حدیث منتخب و برگزیده ازحضرت امام حسین (ع)ثارالله(احادیث)
حدیث شماره 1
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
چگونه با چیزى که خود در وجودش نیازمند توست، براى وجود تو دلیل آورده شود؟
آیا چیزى هست که آشکارتر از تو باشد تا وسیله آشکار کردن تو باشد؟ کى پنهانى تا
نیازمند دلیلى باشى که بر تو دلالت کند؟ و کى دورى تا آثارت وسیله رسیدن به تو
باشند؟ کور باد آن چشمى که تو را مراقب و نگهبان خود نبیند.
( دعاى عرفه، بحار الانوار، ج 98، ص 226)
حدیث شماره 2
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟
آن کس که به جاىتو چیز دیگرى را پسندد و به آن راضى شود، مسلما زیان کرده است.
(دعاى عرفه، بحار الانوار، ج 98، ص 228) حدیث شماره 3
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
کسانى که رضایت مخلوق را به بهاى غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمى، ج 1، ص 239)
حدیث شماره 4
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
(بحار الانوار، ج 44، ص 192)
حدیث شماره 5
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
خداوند متعال فرموده است: "مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، امر به نیکى و
نهى از بدى مىکنند". خداوند نخست امر به معروف و نهى از منکر را به عنوان یک
فریضه از سوى خودش ذکر کرده است، زیرا او آگاه است که اگر این وظیفه اجرا شود،
وظایف دیگر همه، چه سخت و چه آسان انجام مىگیرد، زیرا امر به معروف و نهى از
منکر دعوت به اسلام مىکند و حقوق ستمدیدگان را بازمىستاند و با ستمگران به
مخالفت برمىخیزد...
(تحف العقول، ص 237)
حدیث شماره 6
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
اى مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان زورگویى را ببیند که حرام خدا را حلال
نموده، پیمان الهى را مىشکند و با سنت و قوانین رسول خدا از در مخالفت درآمده
و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنى را در پیش مىگیرد، ولى
با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن
سلطان ظالم قرار دهد.
(مقتل خوارزمى، ج 1، ص 234)
حدیث شماره 7
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
مردم برده و بنده دنیا هستند، و دین لعابى است که تا وسایل زندگى فراهم است، به
دور زبان مىگردانند، ولى وقتى دوران آزمایش فرا رسد، دینداران کمیاب مىشوند.
(بحار الانوار، ج 78، ص 117)
حدیث شماره 8
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
کسى که بخواهد از راه گناه به مقصدى برسد ، دیرتر به آروزیش مىرسد و زودتر به
آنچه مىترسد گرفتار مىشود .
(بحار الانوار، ج 78، ص 120)
حدیث شماره 9
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
آیا نمىبینید که به حق رفتار نمىشود و کسى از باطل نهى نمىکند، پس بخواهد مؤمن
دیدار خدا را ، در حالى که بر حق باشد.
(بحار الانوار، ج 78، ص 116)
حدیث شماره10
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
به درستى که من مرگ را جز سعادت نمىبینم و زندگى با ستمکاران را جز محنت
نمىدانم.
(تحف العقول، ص 245)
حدیث شماره 11
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
مصیبت و گرفتارى شما از همه مردم بیشتر است، زیرا مقام و مسند دانشمندان - اگر
بفهمید ( یا بنابر فرض این که لیاقت آن را داشته باشید ) - از دست شما گرفته
شده است و این مصیبتها بدان جهت است که رتق و فتق امور و اجراى احکام باید به
دست دانشمندان خداشناسى باشد که بر حلال و حرام خدا امینند. اما این مقام و
منزلت از شما گرفته شده، بدان جهت که شما از حق کنارهگیرى کردید و با وجود
دلیلهاى آشکار و واضح در سنت پیغمبر اختلاف کردید. اگر شما در برابر آزار و
اذیت صبر و مقاومت مىکردید و رنج و سختى را در راه خدا به جان مىخریدید، امور
الهى در دست شما قرار مىگرفت و منشأ و مرجع آنها شما بودید. ولى شما ستمکاران
را بر مقام خود مسلط کردید و امور الهى را به دست آنها سپردید، در حالى که آنان
به شبهات عمل مىکنند و شهوترانى را پیشه خود قرار دادهاند. و آنچه موجب قدرت
ستمکاران در این امور شده، فرار شما از مرگ و دلخوشى به این زندگى ناپایدار
است...
(تحف العقول، ص 238)
حدیث شماره 12
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
خداوندا، تو آگاهى که آنچه انجام دادیم، نه براى رقابت در کسب جاه و مقام بود و
نه براى چیزهاى پوچ و بیهوده دنیا، بلکه براى این بود که نشانههاى راه دینت را
ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهاى تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و
آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند.
(تحف العقول، ص 239)
حدیث شماره 13
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
به درستى که من بیهوده، گردنکش، ستمگر و ظالم حرکت نکردم، بلکه براى اصلاح در
امت جدم محمد (ص) حرکت کردم و مىخواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم و به
روش جدم محمد (ص) و پدرم على بن ابىطالب (ع) رفتار کنم.
(بحار الانوار، ج 44، ص 329)
حدیث شماره 14
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
اگر دنیا باارزش شمرده شود، منزل آخرت و دار ثواب الهى باارزشتر و والاتر است.
و اگر بدن و جسم انسانها براى مرگ آفریده شده، به خدا سوگند کشته شدن انسان با
شمشیر (شهادت) بهتر است.
و اگر رزق و روزى موجودات تقسیم شده و مقدر گردیده، زیباتر و نیکوتر آن است که
انسان در طلب رزق و روزى کمتر حرص داشته باشد.
اگر جمع کردن اموال براى ترک کردن آن است، چرا انسان آزاده نسبت به این چیزى
که ترک کردنى است بخل بورزد.
(بحارالانوار، ج 44، ص 374)
حدیث شماره 15
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
واى بر شما اى پیروان آل ابىسفیان، اگر دینى ندارید و از معاد و روز قیامت
نمىترسید، پس لااقل در دنیا آزاده و جوانمرد باشید.
(بحار الانوار، ج 45، ص 51)
حدیث شماره 16
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
عدهاى از روى طمع عبادت خدا مىکنند، این عبادت سوداگران است، و جمعى از ترس
بندگى خدا مىکنند، این عبادت بردگان است، و برخى به انگیزه شکر خدا را عبادت
مىکنند، این عبادت آزادمردان و بهترین عبادتهاست.
(بحار الانوار، ج 78، ص 117)
حدیث شماره 17
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
آگاه باشید که یکى از نعمتهاى الهى بر شما حاجات و نیازهاى مردم به شما است،
پس از این نعمتها بیزار نشوید که برمىگردند و به جاى دیگر مىروند.
(بحار الانوار، ج 78، ص 121)
حدیث شماره 18
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
اى مردم، عبرت بگیرید از آن نکوهشهایى که خداوند به منظور پند و اندرز دوستانش
از علماى یهود کرده است، آن جا که مىفرماید: "چرا روحانیون و علماى آنها (یهود)
را از سخنان گناهآلود جلوگیرى نکردند؟" و فرموده: "آن گروه از بنىاسرائیل که کافر
شدند، (به زبان داوود و عیسى بن مریم) لعنت شدند"، تا آن جا که مىفرماید: "چه
کارهاى ناپسندى که انجام مىدادند". بدین جهت خدا بر آنان عیب گرفت که از
ستمگرانى که در برابرشان بودند، فساد و اعمال ناروا مىدیدند و آنان را منع
نمىکردند، چون به آنچه از ستمگران به آنان داده مىشد، چشم طمع داشتند و از عواقب
اعتراضها بیم داشتند، با این که خداوند فرموده: "از مردم نترسید، از من بترسید"،
و نیز فرموده: "مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، به نیکى امر و از بدى نهى
مىکنند".
(تحف العقول، ص 237)
حدیث شماره 19
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
کسى که براى جلب رضایت و خوشنودى مردم، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او
را به مردم وامىگذارد.
(بحار الانوار، ج 78، ص 126)
حدیث شماره 20
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
بترس از ستم کردن بر کسى که به جز خدا یاورى ندارد.
(بحار الانوار، ج 78، ص 118)
حدیث شماره 21
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
کسى که تو را دوست دارد، از تو انتقاد مىکند و کسى که با تو دشمنى دارد، از تو تعریف و تمجید مىکند.
(بحار الانوار، ج 78، ص 128)
حدیث شماره 22
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
عقل کامل نمىشود مگر با پیروى از حق.
(بحار الانوار، ج 78، ص 127)
حدیث شماره 23
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
همنشینى با فاسقان انسان را در معرض اتهام قرار مىدهد.
(بحار الانوار، ج 78، ص 122)
حدیث شماره 24
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
گریه از روى ترس از خدا، موجب رهایى از آتش است.
(مستدرک الوسایل، ج 11، ص 245)
حدیث شماره 25
مردى نزد امام حسین (ع) آمد و گفت: "من مردى گناهکارم و از معصیت پرهیز نمىکنم، مرا پند و اندرز بده".
امام حسین (ع) فرمودند: "پنج کار انجام بده و هر چه مىخواهى گناه کن. اول: روزى خدا را نخور و هر چه مىخواهى گناه کن. دوم: از ولایت و حکومت خدا خارج شو و هر چه مىخواهى گناه کن. سوم: جایى را پیدا کن که خدا تو را نبیند و هر چه مىخواهى گناه کن. چهارم: وقتى عزرائیل براى گرفتن جان تو مىآید، او را از خود دور کن و هر چه مىخواهى گناه کن. پنجم: وقتى مأمور و مالک جهنم مىخواهد تو را در آتش بیندازد، در آتش نرو و هر چه مىخواهى گناه کن. (بحار الانوار، ج 78، ص 126) حدیث شماره 26 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : از کارى که باید از آن پوزش خواست حذر کن که مؤمن بدى نمىکند و عذر نمىخواهد و منافق هر روز بدى مىکند و معذرت مىخواهد. (تحف العقول، ص 248)
حدیث شماره 27
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
عجله کردن، کمخردى است.
(بحار الانوار، ج 78، ص 122) حدیث شماره 28
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
به هیچ کس تا سلام نکرده اجازه ( کلام ) ندهید.
(بحار الانوار، ج 78، ص 117) حدیث شماره 29 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
یکى از نشانههاى جهل و نادانى، نزاع و جدال با غیر اهل فکر است.
(بحار الانوار، ج 78، ص 119) حدیث شماره 30 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :
از نشانههاى عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهى از نظرات مختلف است.
(بحار الانوار، ج 78، ص 119) |